Ben beyinle igili çok blgi sahibi değilim. Ama bir şey duymuştum. Bir deney. Paylaşmak istiyorum sevgili okurlar. Deneyde adamın birinin beyninin iki lobunun arasındaki -ne olduğunu bilmiyorum- bir şeyi koparıyorlar. Bu insan hayatına zarar vermiyor tabii ki. Adama bir soru soruyorlar. Soruyu net hatırlamıyorum. Ama adam evet onlara evet evet diyor. Adam cevabını verdikten sonra cevabını bu sefer de bir kağıda yazmasını istiyorlar ve kalemi tutuşturuyorlar eline. Adam soruya evet tabii diyor. Ama bilim adamları şaşkınlık içinde elinin yazdıklarına bakıyorlar. Eli kağıda HAYIR yazıyor. Başka bir soru soruyorlar.Adam bu sefer hayır diyor. Ve eli tam tersini EVET i yazıyor. Ve bu deney sonrasında bunu araştıran bilim insanları rapora not olarak "Ruh denen bir şey var ve biz bunu açıklayamıyoruz" yazıyorlar.
Elbette ki ruh var sevgili bilim insanları. Biz dünyada, daha doğrusu bir gezegende yaşıyoruz. Evrenin içindeyiz. Ama unutuyoruz sanırım. Burası 3 boyutlu bir evren. Bu bedenler bizim buraya uyum sağlayabilmemizi sağlayan 3 boyutlu robotlarımız. Biz burdan önce de vardık. Ruhlarımızla vardık. Belki de birbirimizi tanıyorduk ve belki de o yüzden bazen bazılarıyla tanıştığımızda sanki önceden de tanıyormuş gibi iyi hatta bazen kötü hisler hissediyoruz. Sonra biz dünyaya geldik. beynimiz sadece doğduğumuzdan beri var. O nerden bilebilir ki? Neyi anlayabilir ki? Sadece burayı dünyayı gördü. Bedenimizin içinde bir organ. Ruhumuzun kullandığı elbette. Yoksa ağaçların psikolojisi nereden gelecekti. Yoksa ruh sağlığı hastahaneleri neden açılacaktı? Şizofreni neden tedavi edilemeyecekti ki?
Çünkü o ruhsal bir hastalık. Ruhumuzla ilgili. Önemli olan o yüzden beden güzelliğimiz değil ya zaten. Dünyanın tecrübesini kazanmış insanlar, yani yaşlıların zeki olanlarını diyorum... Neden iç güzelliğe bu kadar önem veriyor acaba?
Şizofreni de ilaçlar sadece hastaların beynini sakinleştir. Başka hiçbir işe yaramazlar. Şişeye sıkıştırılmış cin misali ruhumuzu o 3 boyutlu haplar, şuruplar nasıl tedavi edebilir ki. Kimin aklı alabilir bunu? Psikiatristler ve psikologlar insanlarla göz teması kurarlar. Sürekli konuşurlar. Ruhlarına ilaçlarla, ya da neşterleriyle ulaşamazlar. Onları cadı gibi yakamazlar.
Ruh vardır. Sadece düşünebilirsiniz. Onu daha fazla açıklayamazsınız. Düşünebilir misiniz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder